මගේ බ්ලොග් එක
නවත්තන්න එපා
කියලා ඔන්න මගේ

පොඩි නෑනන්ඩිගෙන් ඉල්ලීමක් ආවා.
පොඩි කිව්වට පොඩිමත් නෑ ඉතින්.
ආයෙත් ඔන්න ලියනවා මම.

හිතට දැනෙන නිදහස ගැන මං නොකිව්වට
අනිත් හැමදේම වගේ ඔයා මට ලගයි කියලා
දැනෙන නිසයි කියලයි මට හිතෙන්නේ.

මේ බ්ලොග් එකේ නමත් අසීමිතයි ආදරේ නේ.
ඇත්තටම ආදරේ නම් අසීමිතයි තමයි.

එකනේ මං ඔයාට ඔච්චරටම ආදරේ....

අහසට සොදුරුද සද කෙතරම්....
එතරම් මිහිරියි ඔබ මට නම්.....

නිමාව

අප හමුවූවත් නොවුනත් කාලය ගත වී යනවා...
අප තනි වූවත් නොවුනත් ලොව එක සේ පවතිනවා....

මැණිකක් රකිනා නාරජෙදෙකුසේ ඔබව බලාගන්න සිතා සිටියත් දැන් සියල්ල නිමා කරමින් ඔබට සමුදෙන්න හොරාවයි මේ....

දහසක් සිතුවිලි බොද කරමින් ගෙවෙන්නාවූ මේ අන්තිම හොරාවේ ලියවෙන බොහෝ දේ හුදෙක් එක වචනයක්ම පමණක් මෙන් කෙනෙක්ට දැනුනත් එහි වේදනාව දැනෙන්නේ විදවන කෙනම පමණි.
ගිනි පුපුරු නගමින් පුපුරන ගිනි කන්දක ලාවා වලටවත් ඔය සිත උනු කරන්න බැරි වනුයේ එතරම්ම ඔය හිත ගලක් නිසාදැයි කියාමට සිතේ.

කෙසේ උවද මිනිසෙකුගේ ඉවසීම පුපුරායන වෙලාවක් පැමිනේ,
කෙසේ හෝ සිත දැඩි කරගනිමින් මගේ අවසන් පරිච්චේදයත් මේ අයුරින් නිමා වන්නේ
මා සතු අවසන් ආදර බිදුවත් නුබටම පුද කරමිනි.
මා කිසිවෙකු සමග තරහා නැත. මන්දයත් ඔවුන්ට එක් මනුස්සයෙක් පමනක් වන නිසාවෙනි, මම යමි.

අවසන් වතාවට "නුබේ සිනා මුව මඩලට මං ආසයි"

ඔබ දුටු ඒ මුල් දිනේ සිදුවූ සැමදේ
තවමත් මගෙ මතකයෙහි රැදේ
නෙත් යුග මා දෙස යොමා මගෙ මියුලැසියේ
කුමක් කියන්නටද සැරසුනේ......


මොනවා ලියන්නද? මං ඔයගෙ පින්තූරෙකුත් සෑහෙන වෙලාවක් බලන් හිටියා ම්හ්... කොහෙන් පටන් ගන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ මට...

ඒකත් කියන්න වෙන්නෙ සිංදු කැල්ලකින් තමයි


ඔබේ සිනා ලග නෙත නැවතුනු දා
ඔබේ කතා ලග සිත නැවතුනු දා
ප්‍රේමය හැදින්නෙමි.....


ඉතුරු ටිකත් සරලවම කිව්වොත්

කුමටද උපමා ඉතිහාසේ උන් ප්‍රේමවන්තයින්ගෙන්
කුමටද ආදරයේ පෙම් සැමරුම් පෙම් පාරාදීසෙන්
ඉමක් කොනක් නැති ආකාසේ තරු පායා එන සේමා
ඉමක් නිමක් නැත පෙම් හදවත් තුල පෙම් සිතුවිලි බෝමා

මගේ ආදරය

මොනවා ලියන්නද කියලා මට හිතා ගන්න බෑ
ඒ තරමටම හදවතේ ආදරය පිරිලා
ඔයාව මතක් වෙන හැම මොහොතක් පාසා
මගේ සිත කීරි ගැහිලා යනවා, කවදා ඔය අත ලැබෙයිද කියලා

ඉර හද තරු ගැන අපි පද ගෙතුවට
අපි ඉන්න ලෝකෙට ඒවා ගොඩාක් දුරයි
ඒත් අපි දෙන්නා ඉන්නේ ගොඩාක් ලගින්
ඔයා ගොඩාක් දුරයි කියලා ඇයි කියන්න හදන්නේ


ටජ් මහල් තනන්න මට බැරි උනාට
මගෙ පුංචි ගෙදර ඔයාට ටජ් මහලක් කරන්න මට පුලුවන්

රන් රිදී මුතු මැණික් මට දෙන්න නැති උනාට
ඔයාගේ ජීවිතේ මුතු මැණික් වලින් සරසන්න මට පුලුවන්

දිව්‍යලෝකෙ සැප දෙන්න මට බැරි උනාට
ලෙඩ කදි, දුක කදි ලගින්ම ඉන්න මට පුලුවන්

මට ඔයාට දෙන්න මහ මෙරක් නැති උනාට
මහ මෙරකටත් වඩා ආදරය දෙන්න මට පුලුවන්

හද කිලිපොලන ආදරය

මම මහන්සියට වගේ පොඩ්ඩක් එලි පහලියට ආවා දැන්.
එනකොටම දැක්කේ ඈත අහසේ පෙනෙන හද.
ඕක හැමදාම දකින හද උනත් අද
මගෙ ඇගට හරීම අමුත්තක් දැනුන.
මම එහෙම්ම ලග තිබුනු පුටුවේ වාඩි උනා.
මට දැනුනෙ හද මේ තරම් ලස්සන උනත් අපිට එකට ලගා වෙන්න බෑ.
මට දැනුනෙ හදට වත් දෙවෙනි වෙන්නේ නැති
ඔයත් හද වගේමයි. හැමදාම කොහොමහරි, හොරෙන්හරි මං බලන, දකින ඔයගේ ලස්සන, ඒ ආදරය හැමදාම විදිනවා මං. ඔයාව මට ගොඩාක් ඕනේ,
ඒත් මට ඔයාට ලං වෙන්න බෑ.
මට දැනුනේ මං ගොඩාක් තනි වෙලා වගේ..
ඔයා වගේ ලස්සන මැණිකක් මගේ ලගින් තියාගන්න,
මට කවදා ලැබේවිද??? ඔයා දැනෙනවද මැණික

මං ඔයාට කොච්චර ආදරේද කියලා......